سنگواره یا فسیل که از لغت Fossils از زبان لاتین کلاسیک گرفته شده که به معنای واقعی کلمه (به دست آمده از حفاری) هست. به بازماندههای کانیشده جانوران و گیاهان یا بازماندههای دیگر مثلاً ردپا گفته میشود.
فرآیند سنگواره شدن فرآیندی کم اتفاق است زیرا کانی های طبیعی معمولاً تجزیه شده و دوباره وارد چرخه مواد میگردند. برای اینکه یک سازواره (ارانیسم) سنگواره شود میبایست روی آن هرچه سریعتر با مواد رسوبی پوشیده شود. سنگوارهها و روند سنگوارگی انواع گوناگونی دارند. سنگوارهها معمولاً از خود مواد بازمانده از سازواره تشکیل شدهاند، ولی هستند سنگوارههایی که تنها شامل اثر و رد یک سازواره مثلاً رد پای یک دایناسور یا خزنده میشوند. به اینگونه سنگوارهها، سنگوارههای ردّی میگویند. دانش بررسی سنگوارهها دیرین شناسی نام دارد.
از مناسبترین مکانها برای تشکیل سنگوارها میتوان به حاشیه دلتاها و پیرامون کوههای آتشفشانی قدیمی که خاکستر از آنها متصاعد میشود و دریاهای کم عمق و یخچالها و باتلاقها نام برد. بیشتر دانشمندان معتقدند که فسیلها در دریاهای قدیمی قرار داشتهاند و در بین مواد رسوبی قرار گرفتهاند و در اثر فشار و گرمای زیاد، به این شکل درآمدهاند.